14 Sep Bakkie pleur op: Waarom ik ga stoppen met koffie drinken

Ik houd van koffie. Eigenlijk iets te veel. Daarom floept mijn koffieverslavingskwab aan als iemand zegt: koffie? Vervolgens neemt die kwab het beslissingsgebied van mijn hersenen over. En voor ik het weet zit ik in een koffieafspraak waar ik van tevoren al had kunnen bedenken dat ik hier niets uit ging halen. Tijd om mijn beslissingsgebied weer over te nemen en vaker ‘nee’ te zeggen tegen doelloze koffiedates.

Kortom: keuzes maken. Volgens de aanpak van mijn Life Coach Pippi.

Automatenkoffie en nog een heel klein verzoekje…

Eerder koos ik niet, maar ik reageerde gewoon alleen maar op het initiatief van de koffievrager. En dus zei ik altijd ‘ja’ als ik een appje of een belletje kreeg.

Zat ik weer ergens in de Délifrance naar een automatencappuccino te staren. Een verhaal aan te horen over een business die nu nog in de opstartfase zat, maar heel binnenkort een gemotiveerd netwerk op de been zou brengen. Oh, en er was een heel klein beetje tekst nodig. Zou ik misschien..?

Via Upcoming

Of mensen vroegen mij hoe ik het ondernemerschap nou had aangepakt. Waarna ik een lauwwarm verhaal oplepelde waarvan ik me na afloop afvroeg wat iemand hier nou in godsnaam aan kon hebben.

Of er was een supertof evenement in de maak. Nee, de sprekers hadden nog niet bevestigd maar het was o zo goed voor mijn zichtbaarheid. Kon ik misschien even mee kijken met het persbericht? En ik had vast nog wel wat relevante contacten die benaderd konden worden, toch?

NEEEEEEEEE! (Bakkie) pleur op! Ik doe het niet meer.

Liever 1,5 uur besteden aan The Night King dan als Nice Person

Kijk, kennis uitwisselen is mooi. En natuurlijk voel ik me vereerd als je in mij een orakel ziet dat Alles Al Een Keer Heeft Meegemaakt. Iedereen die mij kent weet dat ik een Nice Person ben en nooit te beroerd om over teksten en communicatie iets slims te beweren.

Maar waarom moet dat face to face?

Voordat we goed en wel zitten en een serveerster hebben gewenkt zijn we een kwartier verder. Nadat ik ben uitgehoord over mijn professionele leven is de eerste koffie al op. Dan komt het met veel omzichtigheid geponeerde verzoek op tafel en moet ik nodig plassen. Dit gesprek kost me uiteindelijk een uur, plus in totaal nog een half uur reistijd. In die tijd had ik 10 pagina’s eindredactie kunnen doen, twee interviews kunnen afnemen, een eerste versie van een blog kunnen schrijven of de laatste aflevering van Game of Thrones kunnen kijken.

Dus: tijd voor een nieuwe strategie.

Je bent óók welkom voor een digitale koffie

Als ik nu weer een koffieverzoek krijg zal ik opnieuw ja zeggen. Maar alleen als het profiel van de koffieverzoeker voldoet aan één van de volgende kenmerken.

• Ik ken je al en vind je gezellig
• Ik ken je nog niet persoonlijk maar je hebt een betaalde klus voor me
• Ik ken je al, vind je gezellig én je hebt een betaalde klus voor me (BINGO! Ik betaal :))

In alle andere gevallen ben je van harte welkom om mijn blog na te vlooien, met me te linken via LinkedIn of me te volgen op Facebook. Via deze kanalen ben ik superbenaderbaar en kunnen we onze koffies gewoon drinken in onze eigen werkomgeving.

Herken jij deze nieuwe ‘bakkie pleur op’-strategie? Waarom wel of niet?

 

Pssst..weet jij door al die koffie – of het ontbreken daarvan – niet meer hoe je zó moet schrijven dat je jouw klanten echt mee krijgt in jouw corporate story? Of dat van je klanten?  Of gebruik je gewoon heel erg vaak de woorden ‘wordt’ en ‘door’ in je teksten? Volg dan mijn schrijftraining Iedereen kan Schrijven! Je kunt je vrijblijvend opgeven 🙂